7.
júní 2017
Sigrún Sigurðardóttir ver doktorsritgerð sína í hjúkrunarfræði föstudaginn 9. júní næstkomandi.
Ritgerðin ber heitið: Kynferðislegt ofbeldi í æsku: Afleiðingar og heildræn meðferðarúrræði. Childhood Sexual Abuse: Consequences and Holistic Intervention.
Andmælendur eru dr. Mary Jo Kreitzer, prófessor við Háskólann í Minnesota, og dr. Guðrún Kristinsdóttir, prófessor emeritus við Menntavísindasvið Háskóla Íslands.
Umsjónarkennari og meðleiðbeinandi í verkefninu var dr. Sóley S. Bender, prófessor við Hjúkrunarfræðideild Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var dr. Sigríður Halldórsdóttir, prófessor við Heilbrigðisvísindasvið Háskólans á Akureyri.
Auk þeirra sátu í doktorsnefnd dr. Berglind Guðmundsdóttir, dósent við Læknadeild Háskóla Íslands, og dr. Guðrún Agnarsdóttir, læknir.
Dr. Helga Jónsdóttir, deildarforseti Hjúkrunarfræðideildar Háskóla Íslands, stjórnar athöfninni, sem fer fram í Hátíðasal Háskóla Íslands og hefst kl.13.00.
Ágrip af rannsókn
Markmið rannsóknarinnar var að auka þekkingu og dýpka skilning á afleiðingum kynferðislegs ofbeldis í æsku (e. Childhood Sexual Abuse, CSA) hjá körlum og konum í því skyni að auka hæfni hjúkrunarfræðinga og annarra heilbrigðisstétta í að veita viðeigandi umönnun. Að þróa og skoða reynslu íslenskra kvenna af heildrænu meðferðarúrræði og reynslu af heilbrigðiskerfinu.
Fyrirbærafræðileg rannsóknaraðferð var notuð til að auka þekkingu og dýpka skilning á afleiðingum CSA. Í rannsókn I voru þátttakendur sjö karlar með sögu um CSA. Í rannsókn II var borin saman reynsla sjö karla og sjö kvenna. Í rannsókn III voru tekin viðtöl við eina konu með langa áfallasögu eftir CSA og reynslu hennar af líkamlegum afleiðingum og heilbrigðisþjónustunni. Í rannsókn IV voru tekin viðtöl við tíu konur sem tóku þátt í Gæfusporunum, heildrænum meðferðarúrræðum. Samtals voru 65 einstaklingsviðtöl lögð til grundvallar í greiningarvinnunni í doktorsverkefninu.
Helstu niðurstöður rannsóknanna voru að afleiðingar CSA, bæði fyrir karla og konur, voru alvarlegar fyrir heilsufar og líðan. Þjáning beggja kynja var mjög djúp og raunar nánast óbærileg. Þátttakendur töldu að þeir hefðu ekki fengið nægjanlegan stuðning og skilning frá heilbrigðisstarfsfólki, en þátttaka í Gæfusporunum virtist bæta heilsu og líðan kvennanna sem tóku þátt í þeim.
Kynferðislegt ofbeldi í bernsku getur haft alvarlegar og víðtækar langtímaafleiðingar fyrir heilsufar og líðan, bæði karla og kvenna. Mikilvægt er fyrir heilbrigðisstarfsfólk að þekkja einkenni og afleiðingar CSA til að vera betur í stakk búið að veita stuðning og viðeigandi meðferð. Mikilvægt er að halda áfram að þróa heildræn meðferðarúrræði einstaklinga sem hafa orðið fyrir CSA.